Jesli prowadzone jest przeciwko Panstwu postepowanie karne radzimy jak najszybciej kontaktować się z niemieckim adwokatem, prosimy rowniez nie oddawac zadnych oswiadczen przed kontaktem z adwokatem.

 

Niemiecki kodeks karny rozróżnia miedzy umyslnym występekiem a umyslnym złamaniem prawa.

 

Umyslne złamanie prawa sankcjonowane jest przynajmniej jednorocznym pozbawieniem wolności.

 

Umyslny wystepek pozbawieniem wolnosci do jednego roku lub kara grzywny pienieznej.

 

Nieumyślne czyny sa karalne jesli jest taka regulacja w kodeksie. Praktyka pokazuje iz duza ilosc przestępstw karana jest grzywna pieniezna. Ograniczona poczytalność ma wplyw na wysokosc kary.

 

Prokuratura rozstrzyga o otwarciu procesu sadowego i wnosi akt oskarzenia, jesli jest podejrzenie o dopuszczeniu sie przestępstwa. Zanim dojdzie do otwarcia postepowania sadowego, policja prowadzi sledztwo w celu wyjasnienia sprawy i ewentualnie w celu zabezpieczenia dowodow. Prokuratura jest nadrzędnym organem władzy. 

Jesli sytuacja dowodowa jest jednoznaczna lub jest wysokie prawdopodobienstwo, iz dana osoba dopuscila sie czynu karalnego, prokuratura po sprawdzeniu wynikow postepowania sledczego, wnosi akt oskarżenia. Nastepnie akt oskarzenia przedkladany jest sadowi, ktory po sprawdzeniu sytuacji dowodowej decyduje o dopuszczeniu aktu oskarzenia i otwarciu postepowania karnego. Sad moze rowniez zdecydowac, iz na podstawie przedstawionej sytuacji dowodowej nie jest prawdopodobnym, iz osoba oskarzona zostanie ukarana i nie otworzyc postepowania karnego.

Nalezy zwrocic uwage na fakt, iz zarowno policja jak i prokuratura zobowiazane sa rowniez zabezpieczyc dowody odciazajace oskarzonego. Ogolnie jest zasada, ze prokuratura musi udowodnic oskarzonemu wine, nie on sam udowodnic swoja niewinnosc. W momencie, w ktorym sad ma watpliwosci o winie oskarzonego, nie zostaje on skazany.

Sledzenie przestepstw i ich karalnosc w prawie niemieckim, tak jak w polskim, ograniczone jest przedawnieniem. Przedawnienie hamuje sledztwo juz na jego poczatku, nie dochodzi wtedy do wniesienia aktu oskarzenia przez niemiecka prokurature. Jest tak w przypadku cznow, ktore sledzone i ukarane moga byc tylko na wniosek poszkodowanego, tzw. relatywne czyny karalne.

Pod tym wzgledem niemiecki kodeks karny wyroznia trzy rodzaje przestepstw:

• przestepstwa sledzone i karalne z urzedu, tzw. absolutnosc
• przestępstwa sledzone i karalne wylacznie na wniosek poszkodowanego lub jego rodziny, tzw. relatywnosc
• przestepstwa sledzone i karalne zarowno z urzedu jak i na wniosek poszkodowanego, tzw. absolutnosc i relatywnosc

Absolutne przestępstwa sledzone sa przez Panstwo niemieckie z urzędu, gdyz istnieje zainteresowanie panstwa niemieckiego ich sledztwem, likwidacja i ukaraniem, ale przede wszystkim uruchomieniem procesu rehabilitacji przestepcy. Czyli warunkiem uruchomienia procesu sledztwa i ukarania nie jest podanie poszkodowanego. Wiekszosc czynow karalnych w prawie niemeickim objete jest ta regulacja. Przy przestępstwach ściganych wylacznie na wniosek osoby poszkodowanej lub jego rodziny, tzw. relatywne przestepstwa sledztwo i karalnosc przestepcy wdrazana jest tylko, jesli poszkodowany zlozyl w terminie 3 miesiecy od dowiedzenia sie o przestepstwie i osobie przestepcy odpowiedni wniosek. Po uplywie 3 miesiecy bez wniosku nastepuje przedawnienie i czyn nie moze byc juz byc ani sledzony, ani ukarany. Relatywnosc dotyczy blachych czynow, np. obrazy czy zlamania przepisow o ochronie danych. Istnieja rowniez przestepstwa absolutne i relatywne oraz tylko relatywne. Absolutne przestępstwa ścigane na wniosek są ścigane wyłącznie na wniosek w celu ukarania winnego . Takim przestępstwem jest zakłócenie spokoju domowego. Względne przestępstwa ścigane sa na wniosek i mogą być tez dodatkowo scigane w interesie państwa, kiedy istnieje szczególny interes publiczny przy ściganiu karnym. Przykladowo proste uszkodzenie ciała jest takim przestępstwem.

 W § 374 kodeksu postepowania karnego wymienione sa przestępstwa ścigane na wniosek, ktore mogą być  ścigane przez ofiarę w specjalnym postępowaniu: z oskarżenia prywatnego. Przy tym chodzi tu o rzadko stosowane postępowanie, w którym ofiara poniekąd przejmuje role prokuratury jako oskarżyciel. Prokuratura nie staje się w tym postępowaniu czynna, dowody są przedstawiane przez ofiare. Przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego to na przykład obraza, uszkodzenie rzeczy i uszkodzenie ciała.

Niemiecki sędzia jest niezależny. 

Niemiecki sąd karny ocenia sytuacje dowodowa z urzędu, jest tez zobowiazany z urzedu wyjasnic sytuacje i rozwazyc inne, podczas procesu powstale dowody. Sędzia może wziac pod uwage nie tylko to, co prokuratura albo obrona przedstawiaja wszystkie istotne dowody.

Jako srodki prawne istnieje w niemieckim prawie karnym rownie zażalenie, apelacje i rewizja. Zażalenia nie stosuje się przeciw wyrokom, lecz przeciw dzialaniu sądow w pierwszej instancji lub w postępowaniu odwoławczym w stosunku do wydawanych postanowień i rozporządzeń. Jak w prawie cywilnym tutaj rowniez w ramach apelacji sa zadawane jeszcze rzeczowe pytania ? do okoliczności czynu. Tylko w tym zakresie  odbywa sie nowe przeprowadzenie dowodu . W ramach rewizji moze byc podnoszony tylko błąd co do prawa popelniony przez sad w pierwszej instancji. Rewizje stosuje się w prawie karnym przeciw wyrokom sędziego sadu karnego, sądów ławniczych, izb karnych sądu krajowego i przeciw wyrokom wyższych sądów krajowych orzekajacych w charakterze  I instancji . Przeciw wyrokom sądów przysięgłych nie przysluguje żadna apelacja, a dopuszczalna jest juz tylko rewizja.

 

Jesli chodzi o skutki zastosowania odwolawczego środka prawnego, to nie wchodzi tu w rachube żadne pogorszenie stanu oskarżonego, co oznacza, ze nie może być wydany bardziej surowy wyrok niż w poprzedniej instancji.